Λίμνη Βουλιαγμένη Περαχώρας στο Λουτράκι
Ένας βιότοπος με πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και μεγάλη ιστορία που προκαλεί έκπληξη από τα πολλά και σπάνια είδη της χλωρίδας και της πανίδας που φιλοξενεί. Η λίμνη Βουλιαγμένη αναφέρεται και με τις ονομασίες λίμνη Ηραίου, λίμνη Βουλιαγμένη Περαχώρας και λίμνη Βουλιαγμένη Λουτρακίου.
Στην αρχαιότητα ήταν γνωστή με την ονομασία Γοργωπίς, που προέρχεται από τον μύθο της κόρης του Μεγαρέα και σύζυγο του Κορίνθου, Γόργης, που πνίγηκε στα νερά της μην μπορώντας να αντέξει τον θάνατο των παιδιών της. Μια άλλη αρχαία ονομασία της λίμνης ήταν Εσχατιώτις από την γεωγραφική της θέση. Σε όλη την την γύρω περιοχή έχουν βρεθεί ερείπια συνεχούς κατοίκησης από το 3000 π.Χ., ενώ κοντά στο κανάλι της έχουν έρθει στο φως ίχνη οικισμού που ανάγονται στην πρωτοελλαδική περίοδο. Η στρατηγική της θέση την έκανε διαχρονικό σημείο έριδας με σκοπό τον έλεγχο του Κορινθιακού κόλπου μεταξύ των αρχαίων Μεγαρέων και Κορινθίων.
Οι ιστορικές αναφορές λένε ότι οι Μεγαρείς είχαν χτίσει την πόλη Αίγειρο στα βόρεια της λίμνης χωρίς όμως ακόμα να έχουν βρεθεί τα ίχνη της. Βρίσκεται στην άκρη της χερσονήσου της Περαχώρας στο ανατολικό τέλος του Κορινθιακού κόλπου μόλις 2 χιλιόμετρα πιο ανατολικά από το ακρωτήριο του Ηραίου ή Άκρα Μελαγκάβι, όπως αλλιώς ονομάζεται. Το σχήμα της είναι σχεδόν ορθογώνιο με μέγιστο μήκος που φτάνει τα 1,85 χλμ. και μέγιστο πλάτος της τα 950 μέτρα. Η έκταση της φτάνει τα 152 στρέμματα και το μήκος της ακτογραμμής της τα 5,2 χλμ.
Στα βόρεια της υψώνονται οι νότιοι πρόποδες των Γερανίων ενώ στα νότια επικοινωνεί με τη θάλασσα μέσω ενός μικρού καναλιού μήκους 85 μέτρων και πλάτους 9 μέτρων. Το κανάλι που κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα είχε σαν αποτέλεσμα την σταδιακή μετατροπή της λίμνης σε βαθιά λιμνοθάλασσα και την αλλαγή των υδρολογικών και οικολογικών της χαρακτηριστικών. Η λίμνη Βουλιαγμένη δεν είναι πλέον ούτε λίμνη, ούτε λιμνοθάλασσα και δεν διατηρεί κάποια υγροτοπικά στοιχεία. Η επικοινωνία με την θάλασσα και το σχετικά μεγάλο βάθος των 50 μέτρων έχει σαν αποτέλεσμα την εποχική δημιουργία ανοξικών συνθηκών στα βαθύτερα στρώματα της λίμνης. Έτσι το υπόστρωμα του βυθού καλύπτεται πλέον από ένα στρώμα ιλύος που δημιουργήθηκε από την χρόνια αποδόμηση της χλωρίδας που νέκρωσε από την επικράτηση των τοξικών αερίων στον βυθό. Αυτές, όμως οι συνθήκες δημιουργούν και έναν σπάνιο βιότοπο στον οποίο πρωταγωνιστούν θαλάσσια είδη που είναι ανθεκτικά στις συχνές υδρολογικές αλλαγές. Παράλληλα, οι παραλίες και τα κάθετα βράχια των Γερανίων φιλοξενούν ένα μεγάλο αριθμό χλωρίδας και πανίδας μετατρέποντας τη λίμνη Βουλιαγμένης σε ένα κορυφαίο εξερευνητικό πεδίο.
Δημοσιεύθηκε στο naturagraeca.com
