Ψυχολόγος, Επιστ. Συνεργάτης Σχολών Προπονητών UEFA της ΕΠΟ, Διδακτικό Προσωπικό ΕΚΔΔΑ, Συγγραφέας
Αγαπητέ γονιέ παιδιού – αθλητή:
Αν το παιδί σου δεν πλύνει το πιάτο του μετά το φαγητό, θα το πλύνεις εσύ.
Αν δεν βάλει το ίδιο στα άπλυτα τα λερωμένα αθλητικά του ρούχα μετά την προπόνηση ή τον αγώνα, θα πρέπει να το κάνεις εσύ.
Αν δεν σκουπίσει ή αν δεν καθαρίσει το ίδιο τα λασπωμένα του αθλητικά παπούτσια, θα πρέπει να το κάνεις εσύ.
Αν δεν μαζέψει το ίδιο τα μπουκαλάκια από τα οποία ήπιε νερό στους αγώνες, θα πρέπει να το κάνει ο προπονητής του.
Αν δεν ετοιμάσει το ίδιο την αθλητική του τσάντα με όλα τα απαραίτητα πριν φύγει για προπόνηση ή αγώνα, θα πρέπει να το κάνεις εσύ.
Και έτσι το παιδί σου, θα μαθαίνει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υποτίθεται ότι πρέπει να μαθαίνει στις προπονήσεις που κάνει, δηλαδή να μπορεί να αναλαμβάνει ευθύνες, να σέβεται τους συναθλητές και την ομάδα, να εκτελεί ταυτόχρονα πολλαπλές διεργασίες (multitasking), να σκέφτεται με βάση τη συλλογική δράση και να δημιουργεί προστιθέμενη αξία στην ομάδα με τις επιλογές και τις ενέργειές του.
Αν θέλεις αγαπητέ γονιέ το παιδί σου να αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, περισσότερη ψυχολογική ανθεκτικότητα και υψηλότερη ενσυναίσθηση, άσε τα λόγια. Ενεργοποίησέ το σταδιακά να κάνει μικρές δουλειές στο σπίτι, βοηθώντας την οικογένεια.
Αν θέλεις το παιδί σου να γίνει πιο οργανωτικό, πιο προγραμματισμένο, λιγότερο αγχωτικό, με ευρύτερη και σαφέστερη αντίληψη του χώρου, του περιβάλλοντος και των ορίων του καθώς και με μεγαλύτερο αυτοέλεγχο στη ζωή του εντός και εκτός γηπέδων, δώσε του ρόλο στην καθημερινή οικογενειακή λειτουργία.
Αν θέλεις το παιδί σου να είναι περισσότερο αποδοτικό και πειθαρχημένο στο σχολείο και στο γήπεδο και περισσότερο χαρούμενο στις κοινωνικές του σχέσεις, ένταξέ το σιγά σιγά στον καθημερινό καταμερισμό εργασιών στο σπίτι.
Το δείχνουν διαχρονικά πολλαπλές έρευνες, έρευνες, με πιο χαρακτηριστικές αυτών του Harvard Grant, του Πανεπιστημίου Pennsylvania State και του Πανεπιστημίου του Duke, στις Η.Π.Α.
Αν πάλι θέλεις το παιδί σου να θεωρεί ότι όλα θα πρέπει να του τα προσφέρεις έτοιμα, στο πιάτο, χωρίς να συνδράμει το ίδιο στη διαδικασία, τότε πολύ φοβάμαι ότι αναθρέφεις ένα παιδί που θα θεωρεί ότι έτσι πρέπει να λειτουργεί και εντός αγωνιστικών χώρων.
Οι άλλοι να του δίνουν πάσες χωρίς αυτό να προσπαθεί να ξεμαρκαριστεί,
οι άλλοι πάντα να φταίνε για όλα, ακόμη και αν η ευθύνη είναι αυστηρά δική του,
οι άλλοι πάντα να του κάνουν δρόμο για να περνάει αυτός χωρίς εμπόδια,
οι άλλοι πάντα να διεκδικούν για να δικαιώνεται αυτός,
οι άλλοι πάντα να κοπιάζουν, για να απολαμβάνει αυτός.
Αν αυτό θέλεις αγαπητές γονιέ, τότε χάρισμά σου.
