Είστε όλοι καλεσμένοι στις χαρές μας , την Δευτέρα 3 Μαρτίου στις 12.00μμ στο Ζευγολατιό, παντρεύουμε το Βέλο με την Βόχας μας, σας περιμένουμε όλους στις χαρές μας.
Η Βόχα είναι η εγγόνα μου, δεν έχει το όνομα μου, έβαλε ο προκομμένος ο γιος μου την πεθερά του, που δεν την χώνεψα ποτέ και να μην χωνέψει ούτε το χώμα που θα τη σκεπάσει, αλλά εγώ είμαι άνθρωπος πού δεν μιλάω και κάνω υπομονή.
Είναι καλοί άνθρωποι οι συμπεθέροι μου είπε ο γιος μου, νοικοκυραίοι προκομμένοι και είναι δεξιοί. Δόξα το θεό μπαίνει σε καλό σπίτι το κορίτσι μας! Μου είπε,όμως ότι είναι λίγο κοντός ο γαμπρός...Δεν πειράζει παιδάκι μου του είπα και σκάλες έχουμε για τις βερικόκες και ραβδιά για τις ελιές, στο κάτω κάτω δώστου καμιά ραζακιά για προίκα, και το κλάδεμα θα του είναι εύκολο και το φούρκωμα και θα ρίχνει και φύλλο με ευκολία, φτάνει που είναι δεξιός, να μην τα θέλουμε και όλα δικά μας.
Όλα καλά μου τάπε, αλλά ήρθε τέτοιες μέρες να με φαρμακώσει, μάνα μου λέει, μου είπε η Παρθενώπη να βγάλεις τα μαύρα για να έρθεις το γάμο. Ποια μαύρα ρε του λέω να βγάλω ο πατέρας σου έχει 15 χρόνια που πέθανε, ανασαίνει ακόμα, βάζω το χέρι μου στο μαξιλάρι του και είναι ζεστό ακόμα και εγώ θα βγάλω τα μαύρα για να γκιζυρίσω, τι έχασα εγώ, κότα; τη συντροφιά μου έχασα, αχ! τέτοια ήρθες να μου πεις εδώ χάμου σήμερα.
Να τελειώσει ο γάμος και θα στην τακτοποιήσω, αλλά πάλι εγώ είμαι άνθρωπος που δεν μιλάω.
Τέλος πάντων τα μαύρα δεν θα τα φορέσω, αλλά το μαντήλι και της κάλτσες δεν μπορώ να τις βγάλω σκέφτομαι το νοικοκύρη μου.
Ελάτε λοιπόν όλοι στις χαρές μάς την Δευτέρα το μεσημέρι, μην κάτσετε και μαγερέψετε στα σπίτια σας, έχουμε κάνει τα κουμάντα μας.
