Ελληνικό Θιβέτ: Ένα μοναδικό μέρος που αντίστοιχο δεν υπάρχει σε ολόκληρη την Ελλάδα. Στις πλαγιές του Μαύρου Όρους στην ορεινή Κορινθία, σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, βρίσκεται το “ελληνικό Θιβέτ”. Πρόκειται για το μοναδικό μέρος στον ελλαδικό χώρο που μπορεί να περπατήσει κανείς ανάμεσα σε βουδιστικές στοές.
Όλα ξεκίνησαν το 1975, όταν Έλληνες συμμετέχοντες για τον βουδισμό προσκάλεσαν τον βουδιστή Λάμα Όλε Νύνταλ να τους επισκεφτεί και να διδάξει. Το 1987, ο Νύνταλ και η σύζυγός του, Χάνα, επισκέφτηκαν την περιοχή, μαγεύτηκαν απ’ την θέα του Κορινθιακού κόλπου και τη γαλήνη του ορεινού πεδίου και αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα κέντρο διαλογισμού.
Τα έργα ξεκίνησαν δύο δεκαετίες αργότερα και τον Αύγουστο του 2010 εγκαινιάστηκε το “βουδιστικό κέντρο Κάρμα Μπέρτσεν” και η Καλατσάκρα Στούπα.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες από την επίσημη ιστοσελίδα του ιδρύματος, το κέντρο είναι τμήμα της γενεαλογίας Κάρμα Κάγκιου, που αποτελεί μία από τις τέσσερις μεγάλες σχολές του Θιβετανικού Βουδισμού και εστιάζει στο διαλογισμό.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες από την επίσημη ιστοσελίδα του ιδρύματος, το κέντρο είναι τμήμα της γενεαλογίας Κάρμα Κάγκιου, που αποτελεί μία από τις τέσσερις μεγάλες σχολές του Θιβετανικού Βουδισμού και εστιάζει στο διαλογισμό.
H Στούπα Καλατσάκρα – αρχιτεκτονική σαν ανάχωμα που γύρω της έχει έναν ξύλινο διάδρομο και περιεχει κειμήλια, μικρά αγαλματίδια Βουδιστών καθώς και τις στάχτες των μοναχών που έχουν αποτεφρωθεί.
Η Στούπα Καλατσάκρα και οι άλλες 8 στούπες
Το κύριο μνημείο που δεσπόζει στην ορεινή περιοχή είναι η Στούπα Καλατσάκρα ή «τροχός του χρόνου», όπως μεταφράζεται στα ελληνικά.
Στον Βουδισμό ο όρος «καλατσάκρα» χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει μια πολύ περίπλοκη διδασκαλία και πρακτική στο Θιβέτ ενώ φαίνεται να αποτελεί μία από τις σπανιότερες μεθόδους διαλογισμού.
Εκτός, όμως, από την Καλατσάκρα, στον ανοιχτό χώρο του κέντρου, μπορεί να περιπλανηθεί κανείς ανάμεσα σε οχτώ διαφορετικούς τύπους Στούπες.
Οι τυπικοί βωμοί με το λευκό χρώμα και το χρυσό άνω τελείωμα, αρχικά μοιάζουν ίδιοι. Ωστόσο, με μια δεύτερη ματιά, φαίνεται πως τα κοινά στοιχεία τους περιορίζονται στο κάτω και πάνω μέρος.
Το μεσαίο τμήμα είναι πάντα διαφορετικό και είναι αυτό που καθορίζει τη διαφορετικότητα της κάθε Στούπας, τόσο ως προς την εμφάνιση όσο και για τη σημασία της.
Οι οκτώ στούπες της ορεινής Κορινθίας. Το κύριο σώμα της στούπας έχει τη μορφή καμπάνας, ως σύμβολο της πλήρους σοφίας του Βούδα και χρησιμοποιείται ως μέρος για περισυλλογή-προσευχή
Στο κέντρο Κάρμα Μπέρτσεν βρίσκονται οκτώ Στούπες:
Η Στούπα του Λωτού, που συμβολίζει τη γέννηση του Βούδα
Η Στούπα της Φώτισης ή της Υπερνίκησης Όλων των Εμποδίων, που εκφράζει την απόσυρση των τελευταίων πέπλων του πνεύματος του Βούδα, το βράδυ πριν φτάσει στη φωτογραφία.
H Στούπα της Σοφίας ή των Δεκαέξι Πυλών, που αναφέρεται στις διδασκαλίες του Βούδα σχετικά με τις Τέσσερις Ευγενείς Αλήθειες
Η Στούπα των Θαυμάτων
Η Στούπα της Καθόδου από τον Παράδεισο Τουσίτα με τα πολλά σκαλοπάτια, στα οποία ο Βούδας έδωσε διδασκαλίες στη μητέρα του
H Στούπα της Συμφιλίωσης ή της Ενότητας, που χτίστηκε για να εορταστεί η συμφιλίωση με τον ξάδερφο της Βούδας Ντεβάντα μετά από κάποιες δυσκολίες που προκλήθηκαν.
Η Στούπα της Ολοκληρωτικής Νίκης, που συμβολίζει τους τρεις μήνες παράταση της διάρκειας της ζωής του Βούδα έπειτα από παράθεση των μαθητών του
Η Στούπα Παρινιρβάνα, που συμβολίζει το πέρασμα του Βούδα στην Παρινιρβάνα, δηλαδή στη νιρβάνα που συμβαίνει μετά το θάνατο του σώματος κάποιου, που έχει επιτύχει κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Στον Βουδισμό η Στούπα χρησιμοποιείται κυρίως για περισυλλογή – προσευχή ενώ μπορεί να περιέχει κειμήλια, μικρά αγαλματίδια βουδιστών καθώς και τις στάχτες μοναχών που έχουν αποτεφρωθεί. Πιστεύεται ότι αυτές οι κατασκευές “εμπνέουν τον άνθρωπο να ασχοληθεί με την ανάπτυξη του πνεύματος και τις απεριόριστες δυνατότητες του”.
