Γεμάτα χάρη, κομψότητα και χορευτικές κινήσεις κινούνται νωχελικά στα αβαθή νερά της Κερκίνης, προκαλώντας τον θαυμασμό.

Ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Βασίλης Αναστασιάδης, λάτρης της φύσεως, με το συνεργείο, εξασφάλισαν εικόνες απίστευτης ομορφιάς από χιλιάδες φλαμίνγκο.

Ο Γιάννης Ρέκλος-Ιδιοκτήτης παραδοσιακού ξενώνα εξηγεί ότι έφταναν και τις 4.000. Ίσως ο μικρότερος αριθμός φέτος οφείλεται στις ήπιες καιρικές συνθήκες, που επικρατούν ακόμη σε άλλες περιοχές της Ευρώπης

«Φεύγουν στα τέλη της άνοιξης για την νότιο Γαλλία και την Ιταλία και επιστρέφουν στην Κερκίνη για τον χειμώνα».

Ιδιαίτερα διακριτικοί οι επαγγελματίες, που βρίσκονται στην λίμνη φροντίζουν να μην ταράξουν την ηρεμία που επικρατεί και αναγκάσουν τα φλαμίνγκο να φύγουν.

Στα πλούσια σε τροφή νερά της Κερκίνης θα παραμείνουν έως την άνοιξη, προτού ξεκινήσουν το μακρύ τους ταξίδι για τον βορρά, διανύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα.Είναι τώρα η εποχή που δίνεται η ευκαιρία σε εκείνους που επιζητούν την επαφή με την φύση και τα μαθήματα που προσφέρει για μια ήσυχη βαρκάδα στην λίμνη, όπου θα θαυμάσουν την ζωή σε όλο της το μεγαλείο, σε ένα απίθανο  συνδυασμό ήχων και χρωμάτων, ξεχνώντας ότι αυτός ο απίστευτος υγρότοπος, η λίμνη Κερκίνη είναι τεχνητή.

Δημοσιεύθηκε στο aveserres.gr

Μια σκακιστική λέσχη για παιδιά που λειτουργεί σε προσφυγικό καταυλισμό του Κονγκό δείχνει ότι το σκάκι δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι.

Οι σκακιστικές λέσχες έρχονται συνήθως στην επικαιρότητα όταν πλησιάζει κάποιος μεγάλος διεθνής διαγωνισμός ή όταν «σπάει» κάποιο ρεκόρ. Το τελευταίο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό όταν αναφερόμαστε σε μια τέτοια λέσχη είναι μικρά παιδιά στο Κονγκό που κάθονται κατάχαμα και κοιτούν επίμονα τη σκιακιέρα που βρίσκεται μπροστά τους.

Το Soga Chess Club βρίσκεται σε μια γωνιά στρατοπέδου προσφύγων στο ανατολικό τμήμα του ταλαιπωρημένου από τη βία και τις ένοπλες συγκρούσεις Κονγκό. Εκεί, τα παιχνίδια δεν διεξάγονται μέσα σε κάποια μεγάλη αίθουσα. Τα παιδιά κάθονται κάτω στο χώμα και οι σκακιέρες είναι φτιαγμένες από χαρτόνια ντυμένα με πλαστικό για να προστατευτούν από τη φθορά.

Μια σκακιστική λέσχη ενάντια στη βία

Σκοπός της λέσχης δεν είναι η κατάκτηση κάποιου τρόπαιου, ούτε το να αναδείξει παγκόσμιους πρωταθλητές. Σκοπός είναι να βοηθήσει τα παιδιά/μέλη της να ξεχάσουν για λίγο όσα έχουν δει και έχουν βιώσει σε μια χώρα που μαστίζεται με μία από τις χειρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις στον κόσμο.

Το σκάκι είναι «μια θεραπευτική απόδραση από το άγχος και τη φρίκη που έχουν υποστεί αυτά τα παιδιά», τονίζει ο Gabriel Nzaji, από τους εκπαιδευτές του συλλόγου. Η συγκέντρωση που απαιτεί το παιχνίδι αυτό είναι ένας τρόπος να ηρεμήσει το μυαλό τους.

Στηρίζοντας τις οικογένειες του πολέμου

Περισσότεροι από 5 εκ. άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί λόγω των συγκρούσεων στο ανατολικό Κονγκό, όπου ένοπλες ομάδες προσπαθούν να αποκτήσουν τον έλεγχο της γης και περιοχών πλούσιων σε ορυκτά. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να φύγουν από τις πόλεις και τα χωριά τους, καταλήγοντας σε στρατόπεδα όπως αυτό στην Kanyauchinya, όπου λειτουργεί η σκακιστική λέσχη Soga. Η Unicef αναφέρει ότι περίπου 250.000 παιδιά ζουν σε καταυλισμούς, μακριά από τα σπίτια, τα σχολεία και μερικές φορές τις οικογένειές τους. Μερικά από τα παιδιά της σκακιστικής λέσχης ζουν στο στρατόπεδο σχεδόν δύο χρόνια.

«Η προοπτική των παιδιών έχει αλλάξει σημαντικά. Προσεγγίζουν τη ζωή με μια διαφορετική νοοτροπία», λέει ο Nzaji. Τι εννοεί με αυτό; Ότι τα περισσότερα από αυτά περνούσαν τις μέρες τους παίζοντας πολεμικά παιχνίδια. Τώρα, οι εκπαιδευτές είναι αισιόδοξοι ότι το σκάκι τους προσφέρει κάτι διαφορετικό.

Η συγκεκριμένη λέσχη λειτουργεί θετικά και για τους γονείς, οι οποίοι διαρκώς ανησυχούν για τα παιδιά τους και το μέλλον τους. Η Feza Twambaze, για παράδειγμα, είναι μητέρα της μικρής Arusi, ενός 13χρονου κοριτσιού που κηρύχθηκε πρόσφατα νικήτρια σε ένα τουρνουά σκακιού. Η ίδια λάμπει από περηφάνια, καθώς φέρνει στη μνήμη της το κατόρθωμα της κόρης της. «Πριν από το σκάκι, η Arusi ήταν αδρανής, εξαιτίας του πολέμου και της έλλειψης σχολείου. Το να βλέπω τα παιδιά να ασχολούνται με κάτι και να τα πηγαίνουν τόσο καλά με γεμίζει απέραντη χαρά».

Δημοσιεύθηκε στο ow.gr

Περιμένοντας μόλις λίγα δευτερόλεπτα μπορούμε να αποτρέψουμε την εμφάνιση βλαβών που θα μας ζητήσουν να βάλουμε το βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Η πρόληψη είναι προτιμότερη από τη θεραπεία. Αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο για εμάς τους ανθρώπους, αλλά και για το αυτοκίνητό μας, το οποίο προκειμένου να είναι σε θέση να μας προσφέρει για πολλά χρόνια τις υπηρεσίες του, πρέπει να τυγχάνει της απαραίτητης φροντίδας.

Και δεν αναφερόμαστε αποκλειστικά στην τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων σέρβις, αλλά και στην οδήγησή του με τρόπο με τον οποίο δεν θα προκαλέσουμε την πρόωρη φθορα των διάφορων μηχανικών μερών του.

Ένα από τα συστήματά του που θα μας προδώσουν εφόσον δεν του συμπεριφερόμαστε με… ευπρέπεια είναι και το τούρμπο, το οποίο σήμερα απαντάται σχεδόν σε κάθε σύγχρονο κινητήρα, είτε αυτός τροφοδοτείται από βενζίνη, είτε από πετρέλαιο.

Ο λόγος που οι τουρμπίνες είναι τόσο δημοφιλείς στα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι γιατί μπορούν να προσφέρουν υψηλή απόδοση σε μικρής χωρητικότητας κινητήρες, χωρίς να εκτοξευτεί αντίστοιχα η κατανάλωση καυσίμου. Κλείνει η παρένθεση.

Το λάθος που κάνουν πολλοί οι οδηγοί είναι όταν σταθμεύουν, μετά από πολύωρα ταξίδια ή μετά την οδήγηση σε υψηλές ταχύτητες και έντονες επιταχύνσεις, να σβήνουν αμέσως τον κινητήρα του αυτοκινήτου τους.

Κατά τη λειτουργία του τούρμπο, αυτό στο εσωτερικό του αναπτύσσει ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες. Στην περίπτωση, λοιπόν, που σβήσουμε έναν υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα αμέσως μετά το τέλος μιας διαδρομής και δη απαιτητικής, ο υπερσυμπιεστής δεν θα προλάβει να «κρυώσει» και να αποβάλλει τη λιπαντική ουσία με αποτέλεσμα αυτή να «καεί» και να κάτσει στις επιφάνειές του.

Σε βάθος χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει στη μείωση της αποδοτικότητας της συγκεκριμένης μονάδας και σε μια βλάβη, πιθανότατα μη αναστρέψιμη, η οποία θα επιβάλλει την αντικατάστασή της.

Για να αποτρέψουμε, λοιπόν, την κοστοβόρα ζημιά, πρέπει να ακολουθήσουμε τον απλό κανόνα του ενός λεπτού. Δηλαδή, προτού σβήσουμε τον κινητήρα, να τον αφήσουμε να λειτουργήσει στο ρελαντί για περίπου 60 δευτερόλεπτα -χρόνος επαρκής προκειμένου να βγάλουμε τη ζώνη ασφαλείας, να αφαιρέσουμε τα μικροαντικείμενά μας από τους αποθηκευτικούς χώρους και να ελέγξουμε ότι δεν έχουμε ξεχάσει κάτι εντός της καμπίνας.

Με αυτό τον τρόπο, επιτρέπουμε στο τούρμπο να ρίξει τη θερμοκρασία του, και να μην υπάρξουν προβλήματα που θα το πληγώσουν.

Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν ενέχει όταν κινούμαστε εντός του αστικού ιστού, μιας και σε συνθήκες κίνησης ή όταν σταματάμε σε ένα φανάρι, η θερμοκρασία του τούρμπο πέφτει.

Το πρόβλημα προκύπτει όταν ταξιδεύουμε στην εθνική οδό με υψηλές ταχύτητες και σταματάμε σε ένα πάρκινγκ ή σταθμό εξυπήρετησης αυτοκινητιστών (ΣΕΑ).

Σημειώνεται ότι ο κανόνας του ενός λεπτού ισχύει και κατά την εκκίνηση ενός υπερτροφοδοτούμενου κινητήρα, δηλαδή μόλις καθόμαστε πίσω από το τιμόνι. Κάνοντας μόλις λίγη υπομονή, επί της ουσίας δίνουμε την ευκαιρία στα επιμέρους τμήματα του συστήματος υπερτροφοδότησης να λιπανθούν και να λειτουργήσουν χωρίς καταπονήσεις.

Μόλις περάσει το λεπτό, ξεκινάμε τη διαδρομή μας και οδηγούμε ήπια και στρωτά μέχρι το λιπαντικό του μοτέρ να φτάσει σε θερμοκρασία λειτουργίας. Ο χρόνος που απαιτείται συνήθως για να ανεβάσει θερμοκρασία το λιπαντικό είναι περίπου 15 λεπτά από την εκκίνηση της διαδρομής.

Δημοσιεύθηκε στο carandmotor.gr

Εκτιμάται ότι υπάρχουν τουλάχιστον 100.000 υποθαλάσσια όρη με ύψος μεγαλύτερο από 1.000 μέτρα σε όλο τον κόσμο

Μια υποθαλάσσια οροσειρά που αντιστοιχεί σε τέσσερις ουρανοξύστες σαν το Burj Khalifa, το ψηλότερο κτίριο του κόσμου, ανακαλύφθηκε πρόσφατα από ωκεανογράφους υπό την καθοδήγηση του Ινστιτούτου Ωκεανών Schmidt στην Καλιφόρνια.

Η οροσειρά αυτή βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό, περίπου 900 μίλια (1.448 χιλιόμετρα) από τις ακτές της Χιλής. Το ύψος της φτάνει τα 3.109 μέτρα και αποτελεί μέρος μιας υποθαλάσσιας οροσειράς που φιλοξενεί κήπους σπόγγων, αρχαία κοράλλια και σπάνια θαλάσσια είδη, όπως ένα είδος καλαμαριού που κινηματογραφήθηκε για πρώτη φορά. Το CNN επισημαίνει στον τίτλο του ότι «είναι πιο ψηλή από τον Όλυμπο». Μια ομάδα επιστημόνων, υπό την καθοδήγηση του Ινστιτούτου Ωκεανών Schmidt, εξερεύνησε την περιοχή χρησιμοποιώντας το ερευνητικό σκάφος R/V Falkor (too) κατά τη διάρκεια 28ήμερης αποστολής που ολοκληρώθηκε αυτόν τον μήνα.

«Είναι σημαντικό, διότι αυτή τη στιγμή μόνο το 26% του βυθού έχει χαρτογραφηθεί με αυτή την ανάλυση, και ο βυθός καλύπτει το 71% της επιφάνειας του πλανήτη μας».

Οι ωκεανογράφοι εκτιμούν ότι υπάρχουν τουλάχιστον 100.000 υποθαλάσσια όρη με ύψος μεγαλύτερο από 1.000 μέτρα σε όλο τον κόσμο, τα οποία παρέχουν σημαντικά ενδιαιτήματα για ποικιλία ειδών. Το πρόσφατα χαρτογραφημένο υποθαλάσσιο όρος είναι μεγαλύτερο από τον Όλυμπο στην Ελλάδα (2.917 μέτρα), μικρότερο από το όρος Φούτζι στην Ιαπωνία (3.776 μέτρα) και σχεδόν τετραπλάσιο από το ύψος του Burj Khalifa (830 μέτρα).

Η περιοχή αυτή μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο της πρώτης προστατευόμενης θαλάσσιας περιοχής σε ανοιχτή θάλασσα παγκοσμίως, σύμφωνα με νέα συνθήκη του ΟΗΕ του 2023.

Κατά τις τρεις αποστολές, χαρτογραφήθηκαν και εξερευνήθηκαν συνολικά 25 υποθαλάσσια όρη, ενώ καταγράφηκαν 150 νέα είδη και άλλα 20 πιθανά νέα είδη συλλέχθηκαν κατά την πιο πρόσφατη αποστολή. Οι λεπτομέρειες για τα νεοανακαλυφθέντα είδη θα κοινοποιηθούν στο Ocean Census, μια διεθνή συνεργασία για την καταγραφή της θαλάσσιας ζωής.

Το πλύσιμο του αυτοκινήτου για αρκετούς είναι μια βαρετή διαδικασία που «αποφεύγουν» να την κάνουν συστηματικά.
Ένα από τα κομμάτια που δέχεται αρκετή βρωμιά, καθιστώντας το δυσανάγνωστο, είναι οι πινακίδες κυκλοφορίας του οχήματος, οι οποίες είναι ιδιαίτερα σημαντικές, καθώς αποτελούν το βασικό στοιχείο αναγνώρισης του οχήματος τόσο από τις αρχές όσο και από μάρτυρες σε τυχόν περίπτωση ατυχήματος.
Αν και τεχνικά δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος νόμος που να θεωρεί το μη πλύσιμο του αυτοκινήτου παράνομο, στο θέμα των πινακίδων στην παράγραφο 4 του άρθρου 90 αναφέρεται ότι όσοι οδηγούν όχημα του οποίου οι πινακίδες δεν είναι, για οποιονδήποτε λόγο, ευκρινώς ορατές ή αναγνωρίσιμες από τεχνικά μέσα βεβαίωσης παραβάσεων ή τοποθετούν επ' αυτών μη αντανακλαστικό υλικό, τιμωρούνται με πρόστιμο 300 ευρώ.

Ένα ακόμα πρόβλημα, το οποίο μάλιστα σχετίζεται με την ασφάλειά μας προκύπτει από τη στιγμή που η σκόνη στους υαλοπίνακες του αυτοκινήτου περιορίζει και μάλιστα δραματικά την ορατότητά μας, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την ικανότητά μας να διατηρούμε τον απόλυτο έλεγχο του οχήματος.

Σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 13 («Οδηγοί») του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, o οδηγός «οφείλει κατά το χρόνο της οδήγησης να είναι σε θέση να ελέγχει το όχημά του».

Επομένως, μόνο ως απίθανο δεν φαντάζει το σενάριο οι διενεργούντες τον έλεγχο να κρίνουν ότι η μεγάλη συγκέντρωση βρωμιάς στο παρμπρίζ μειώνει την ορατότητα του οδηγού, με αποτέλεσμα αυτός να μην είναι σε θέση να ελέγξει το όχημά του.

Το πρόστιμο σε αυτήν την περίπτωση είναι 100 ευρώ, ωστόσο, αφαιρείται και η άδεια οδήγησης για το χρονικό διάστημα των 30 ημερών.

Η τήρηση των κανόνων οδικής ασφάλειας και η καλή κατάσταση του οχήματος είναι υποχρέωση όλων μας για την προστασία τόσο τη δική μας όσο και των άλλων χρηστών του οδικού δικτύου.

Δημοσιεύθηκε στο carandmotor.gr

Πέθανε το υγραέριο, το καύσιμο που αγάπησαν οι Έλληνες – Δεν αγοράζει κανείς

Στην Ελλάδα το υγραέριο ή LPG γνώρισε μεγάλη δημοφιλία, ειδικά σε μετατροπές παλαιότερων αυτοκινήτων, όμως τα νούμερα των πωλήσεων πλέον έχουν μηδενιστεί.

Στην Ελλάδα αργήσαμε να ανακαλύψουμε το υγραέριο ως καύσιμο για το αυτοκίνητο. Όταν συνέβη αυτό όμως, η δημοφιλία του LPG εκτοξεύτηκε, με τις μετατροπές αυτοκινήτων που ήταν ήδη σε κυκλοφορία να γνωρίζουν μέρες δόξας.

Φυσικά, εκτός από τις μετατροπές υπήρχαν και αυτοκίνητα που πωλούνταν έχοντας εξαρχής τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν υγραέριο, δηλαδή οι εργοσταστιακές κατασκευές. 

Η χρυσή περίοδος του υγραερίου στην Ελλάδα… και το τέλος της

Για κάποια χρόνια, οι πωλήσεις των αυτοκινήτων που έκαιγαν LPG σημείωναν ικανοποιητικά νούμερα. Ένας από τους καλύτερους μήνες διαχρονικά ήταν ο Ιανουάριος του 2022, με ποσοστό 6,4%. Σε ετήσιο επίπεδο το 2022 έκλεισε με το υγραέριο να έχει ποσοστό 3,0% της αγοράς, ενώ το 2023 εμφάνισε πτώση με ποσοστό 2,5%.Πλέον αυτά τα νούμερα ανήκουν στο παρελθόν, καθώς τα ποσοστά πωλήσεων για τα αυτοκίνητα υγραερίου έχουν πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα, με την προοπτική για το μέλλον να φαίνεται ότι δεν είναι θετική.

Κατέρρευσαν τα ποσοστά πωλήσεων του υγραερίου στην Ελλάδα

Χαρακτηριστική είναι η εικόνα του Ιουνίου του 2024, όπου το ποσοστό των αυτοκινήτων υγραερίου έχει πέσει στο 0,7%. Όσον αφορά συνολικά το πρώτο εξάμηνο του 2024, δηλαδή το χρονικό διάστημα από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Ιούνιο, το ποσοστό των αυτοκινήτων υγραερίου που πουλήθηκαν στην Ελλάδα είναι μόλις 1,4%.

 

Τα παραπάνω ποσοστά δείχνουν μια ξεκάθαρα πτωτική τάση, η οποία φαίνεται δύσκολο να αντιστραφεί στο μέλλον. Σίγουρα ως καύσιμο έχει αρκετά χρόνια μπροστά του, δεδομένου ότι κυκλοφορούν πολλά αυτοκίνητα υγραερίου στους δρόμους της Ελλάδας, είτε από μετατροπή είτε εργοστασιακά, όμως η περαιτέρω ανάπτυξή του μοιάζει απίθανη.

Δημοσιεύθηκε στο gocar.gr

Πώς μεταφέρεται το πτερύγιο 67 μέτρων μιας ανεμογεννήτριας σε ένα αιολικό πάρκο;

Την ανάσα κόβουν φωτογραφίες που δείχνουν πώς μια εταιρεία μετέφερε ένα πτερύγιο ανεμογεννήτριας στο πίσω μέρος ενός φορτηγού.

Ο P. Adams Schwertentransporte με έδρα το Λουξεμβούργο μοιράστηκε τις εκπληκτικές φωτογραφίες του πτερυγίου βάρους 25 τόνων, που μεταφέρεται με ελιγμούς μέσα από στενούς επαρχιακούς δρόμους.

Η εταιρεία μεταφορών, η οποία δραστηριοποιείται σε όλη την Ευρώπη, δημοσίευσε τις εικόνες στην σελίδα τους στο LinkedIn, προκαλώντας τον θαυμασμό των χρηστών στα social media για το εντυπωσιακό επίτευγμα της μηχανικής.

Πώς γίνεται η μεταφορά τους

Οι φωτογραφίες δείχνουν το τεράστιο πτερύγιο στο πίσω μέρος ενός φορτηγού καθώς περνά μέσα από ήσυχους δρόμους και χωριά. Οι μεταφορείς αποφεύγουν σκόπιμα τις πόλεις και πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας θα κατέβουν προσωρινά, προκειμένου να περάσουν με ασφάλεια.

Σε αντίθεση με την υπόλοιπη ανεμογεννήτρια, τα πτερύγια δεν μπορούν να αποσυναρμολογηθούν και πρέπει να μεταφερθούν ενιαία. Επίσης, δεν μπορούν να ταξιδέψουν οριζόντια λόγω των στροφών στους στενούς δρόμους, επομένως βεβαιώνεται πως τοποθετούνται επάνω στα φορτηγά σε γωνία μεταξύ 20 και 45 μοιρών.

Δημοσιεύθηκε στο notospress.gr

Βαρύνουσα σημασία στη μείωση του μποτιλιαρίσματος στους δρόμους έχει η νέα πινακίδα, η οποία αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της στο ευρωπαϊκό οδικό δίκτυο.

Αφόρητη έχει γίνει η κυκλοφοριακή συμφόρηση σε πολλές πόλεις του πλανήτη, με τις δημοτικές αρχές να καταβάλλουν σημαντικές προσπάθειες και να λαμβάνουν μια σειρά από μέτρα προκειμένου να μετριάσουν το φαινόμενο.

Ανάμεσα στα ληφθέντα μέτρα είναι και η δημιουργία λωρίδων για οχήματα υψηλής πληρότητας, οι οποίες, όπως υποδηλώνει η ονομασία τους, προορίζονται αποκλειστικά για αυτοκίνητα με περισσότερους από έναν επιβάτες.

Οι συγκεκριμένες λωρίδες δημιουργούνται σε δρόμους με κυκλοφοριακή ασφυξία, δίνοντας την ευκαιρία στα Ι.Χ. με μεγάλη πληρότητα επιβατών να κινηθούν σε έναν χώρο που ουσιαστικά είναι άδειος.

Στην πραγματικότητα, οι εν λόγω λωρίδες αποτελούν μια επιβράβευση για όσους μοιράζονται το αυτοκίνητό τους με συναδέλφους τους ή μέλη της οικογένειάς τους, μιας και οι συγκεκριμένοι πολίτες συνδράμουν καθοριστικά στον περιορισμό της αλόγιστης χρήσης αυτοκινήτων η οποία «πνίγει» το οδικό δίκτυο.

Οι λωρίδες υψηλής πληρότητας δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες στους ευρωπαϊκούς δρόμους. Ανάμεσα στις εξαιρέσεις είναι η Ισπανία, η οποία διαθέτει τέτοιες λωρίδες σε Μαδρίτη, Βαρκελώνη και Γρανάδα, επιτρέποντας την είσοδο σε αυτές στα επιβατικά Ι.Χ. με τουλάχιστον δύο επιβάτες.

Το τελευταίο διάστημα η ισπανική κυβέρνηση προέβη στην αναθεώρηση του Κ.Ο.Κ. και ταυτόχρονα στην επικαιροποίηση κάποιων πινακίδων οδικής σήμανσης. Ανάμεσα σε αυτές απαντάται και η εικονιζόμενη η οποια δείχνει τον ελάχιστο αριθμό ατόμων που πρέπει να βρίσκονται μέσα στο αυτοκίνητο προκειμένου να επιτραπεί η είσοδος σε λωρίδα υψηλής πληρότητας. Ο απαιτούμενος αριθμός επιβατών θα καθορίζεται από την αρχή που διαχειρίζεται τον εκάστοτε δρόμο.

Σημειώνεται ότι οι λωρίδες υψηλής πληρότητας είναι κάτι σχετικά νέο για τους ευρωπαϊκούς δρόμους. Όχι, όμως, και για τις ΗΠΑ, όπου έχουν παρουσία σε πάνω από 20 πολιτείες, καταλαμβάνοντας χιλιάδες χιλιόμετρα οδικού δικτύου.

Από την πρώτη στιγμή παρουσίας τους στο οδικό δίκτυο των ΗΠΑ, έτυχαν τεράστιας εκτίμησης από τους φίλους του carpooling, ενώ πρόσφατα οι λωρίδες υψηλής πληρότητας έγιναν προσβάσιμες και για τους οδηγούς ηλεκτρικών αυτοκινήτων, ανεξάρτητα από τον αριθμό των επιβατών.Στις Η.Π.Α. εισήχθησαν τη δεκατία του 1970 ως ανταμοιβή για την ομαδική χρήση ενός αυτοκινήτου. Ο φιλοσοφικός πυρήνας πίσω από τη δημιουργία τους ήταν ότι επιφέρουν τη μείωση του αριθμού των αυτοκινήτων στον δρόμο, άρα και τον μετριασμό τόσο της ταλαιπωρίας των επιβατών όσο και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Δημοσιεύθηκε στο Carandmotor